Х.Гайнетдинов – әдәбиятка җитмешенче еллар башында килгән яңа буын татар шагыйрьләреннән берсе. Шигъри әсәрләре белән ул республика көндәлек матбугатында 1974 елдан бирле катнаша, 1982 елда Татарстан китап нәшриятында лирик шигырьләре һәм бер поэмасы («Иске кара урман») тупланган «Ут теле» исемле тәүге җыентыгы дөнья күрә. Авторның поэтик иҗаты үзенең күтәренке, оптимистик рухы, тормышта кешелеклелек, матурлык, шатлык тантанасын сурәтләве, ил-халыкның һәртөрле бәла-казаларны җиңеп якты киләчәккә таба горур атлап баруын раславы белән игътибарны җәлеп итә.
Ул укучыларга хикәя, очерклары һәм газета-журналларда басылган әдәби тәрҗемәләре белән дә билгеле.
2000 елның 23 июлендә вафат була, туган авылы зиратына җирләнә.
Х.Гайнетдинов – 1983 елдан СССР (Татарстан) Язучылар берлеге әгъзасы.