Әдибәнең әнкәсе иртәнге сәгать биштән радионы кабызып куя. Үзе тыңламаган да шикелле, башка эшләр белән мәшгуль. Тик ялгыш кына сүндерсәң дә, кырыс күз карашы белән кисеп ала. (далее…)
Җәйге матур иртә. Күқтә ачык зәңгәр яқтылык. Һава эссе дә, салкын да түгел. Җәйге иртәләрдә генә була торган җанга рәхәт җиләс һава. Иртештән су юлы буйлап, иңнәренә көянтә белән тулы сулы чиләқләрен күтәреп яшь бер хатын килә. (далее…)
Җәй фасылының кыл уртасы булган июль ае иде. Бу айга хас булган челлә Казан каласының таш диварларын чамасыз эсселәткәнлектән, шуңа өстәп кайнар кояш астында эри башлаган асфальт (далее…)
Хәзерге Пенза өлкәсендә бик борынгыдан калган тагы берничә шәһәрлек һәм татар авыллары бар. Ул калаларның иң билгелеләре – Городище-Юлау шәһәрлеге һәм Золоторевка. Мин аларның икесендә дә булдым һәм хәзер шулар турында җентекләбрәк язарга уйлыйм. (далее…)
Дәрдмәнд тормышында, биографиясендә “ак таплар” юк кебек, туган җире дә, үлгән урыны да билгеле. Шул ук вакытта, ачыкланып бетмәгән нәрсәләр дә бар иде. Әйтик, озак еллар буе Дәрдмәнднең туган нигезе, йорт урыны билгесез булды.
